Ég heiti Selma

Forsíða bókarinnar

Selma van de Perre var sautján ára gömul þegar seinni heimsstyrjöldin brast á árið 1941. Fram að því hafði hún átt áhyggjulausa æsku og unglingsár en í einu vetfangi breyttist allt, því að Selma og fjölskylda hennar voru gyðingar. Foreldrar Selmu og systir hennar voru send í vinnubúðir nasista en Selmu tókst að koma sér undan.

Eftir það varð hún að standa á eigin fótum og gekk til liðs við andspyrnuhreyfinguna. Hún leyndi því hver hún var í raun til að tryggja öryggi sitt og fjölskyldu sinnar og tók upp nafnið Margareta van der Kuit, litaði hárið sitt ljóst og brá sér í ýmis gervi til að fela uppruna sinn. Selma starfaði fyrir andspyrnuhreyfinguna í tvö ár þar til hún var handtekin og flutt í Ravensbrück-fangabúðirnar.

Selma hélt lífi og limum með því að halda sig við dulnefni sitt og var það ekki fyrr en að stríði loknu sem hún þorði loks að segja á nýjan leik: Ég heiti Selma.

„Við vorum venjulegt fólk sem lenti í óvenjulegum kringumstæðum,“ skrifar Selma í endurminningum sínum. Ég heiti Selma er harmræn og hrífandi saga um atburði sem aldrei mega gleymast.