Barist fyrir veik hross

Nærri álveri í Hvalfirði mælast fjórföld flúorgildi í beinum hrossa miðað við hross af ómenguðum svæðum. Hér bjuggu foreldrar höfundar í hálfa öld með heilbrigðan bústofn. Eftir mengunarslys í álverinu sumarið 2006 tóku hross höfundar að veikjast og veikindin urðu viðvarandi. Eftirlitsstofnanir komu hrossunum ekki til hjálpar.

Á bújörð höfundar, Kúludalsá, sem er um 5 km vestan við Grundartanga í Hvalfirði, mælast fjórföld flúorgildi í beinum hrossa miðað við hross af ómenguðum svæðum. Hér bjuggu foreldrar höfundar í hálfa öld, með hross, kýr og sauðfé. Á jörðinni voru kjöraðstæður fyrir hross – þ.e. fyrir daga álvers í grennd. Eftir mengunarslys 2006 sem haldið var leyndu fyrir íbúum tóku hross höfundar að veikjast og veikindin urðu viðvarandi.

Fyrirbærið “minimum of red tape” gengur eins og rauður þráður gegnum frásögnina. Það birtist í sérstökum tilslökunum sem álverið nýtur svo sem að halda sjálft um alla þætti vöktunar vegna eigin mengunar og birta niðurstöður í meðaltölum sem fela háa mengunartoppa.

Leitað var hjálpar fyrir hrossin en viðbrögð eftirlitsstofnana líkjast tilraun til þöggunar.