Jón Steingrímsson og Skaftáreldar
Séra Jóni Steingrímssyni var falin peningasending sem nýta átti til að endurreisa byggð á hamfarasvæðum Skaftárelda. Í leyfisleysi deildi hann út fé til nauðstaddra sem og sín sjálfs og var í kjölfarið kærður til yfirvalda í Kaupmannahöfn. Hér kemur fram nýtt sjónarhorn á móðuharðindin og mál Jóns. Í viðauka er Eldrit Jóns og lýsingar samtímamanna.
Í miðjum móðuharðindum sumarið 1784 sendi Lauritz Thodal stiftamtmaður séra Jón Steingrímsson með sex hundruð ríkisdali til sýslumannsins í Vík í Mýrdal. Þetta var stórfé á þess tíma mælikvarða og átti að nýta til að endurreisa byggð í vesturhluta Skaftafellssýslu. Á leiðinni opnaði séra Jón sendinguna og deildi ófáum ríkisdölum út til nauðstaddra sem og sín sjálfs. Sú ákvörðun mæltist illa fyrir og Jón var kærður til yfirvalda í Kaupmannahöfn.
Í bókinni er þetta mál greint á grundvelli áður ókannaðra heimilda. Fram kemur nýtt sjónarhorn á móðuharðindin, þar sem tekist var á um neyðarhjálp með gjörólíkum áherslum íslenskra og danskra embættismanna.
Í viðauka eru prentaðar lýsingar séra Jóns og annarra á Skaftáreldum auk nokkurra bréfa sem veita innsýn í samskipti manna sumarið 1784. Már Jónsson prófessor í sagnfræði við Háskóla Íslands bjó skjölin til útgáfu.